به نقل از «ایسنا»

آموزش؛ معضل اصلی خانواده‌های درگیر اوتیسم

تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۱۳۱۱۴

آموزش کودکان اتیسمی، مسئله‌ای است که به عنوان معضل اصلی خانواده‌های درگیر این بیماری خود را نشان داده است. نبود مراکز آموزش اتیسم، شهریه‌های بالای مدارس غیرانتفاعی که با هزینه‌های بیشتر از بچه‌های عادی این دانش اموزان را پذیرش می‌کنند، مخالفت خانواده‌های مدارس عادی از حضور این بچه ها در مدارس معضلاتی است که سبب می‌شود برخی از این خانواده‌ها قید حضور فرزندشان را از مدرسه بزنند و عطای آموزش را به لقای آن ببخشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ایسنا، روزنامه «شهروند» نوشت: وقتی از هر ۱۰۰ تولد در کشور یکی از آنها به اتیسم مبتلا است این موضوع اهمیت پیدا می‌کند که باید بحث آموزش این کودکان در اولویت قرار گیرد.

ناگهان صدای جیغ ممتد فضای خانه را پر می‌کرد. هر چه را دور و برش می‌دید به اطراف پرتاب می‌کرد. صورت مادرش را چنگ انداخته بود. طی روز آیفون خانه را بارها و بارها بر می‌داشت و سر جایش می‌گذاشت. آرام نداشت.

دخترش ۴ ساله بود که تشخیص دادند مبتلا به اتیسم است. همان تشخیص کافی بود که زندگی آنها از فرم عادی خارج شود. آغازی برای برنامه‌های پیچیده درمانی، داروهای مختلف و اضطراب فراوان مادر. سال‌های اولیه  سال‌های خیلی سختی بودند. پذیرش این واقعیت برای او بسیار سخت بود. باید با دنیای عجیب دخترش آشنا می‌شد. دنیایی که با آنچه او می‌دید و می‌شنید فاصله داشت. دنیای ناشناخته‌ای که استرس مادر را چندصدبرابر کرده بود.

دختر با نقاط عطف زندگی‌اش مواجهه متزلزلی داشت. و مادر مدام خودش را می‌خورد که آیا درمان فایده‌ای دارد یا نه! وقتی بیشتر کودکان هم‌سن‌وسالش استقلال خود را ابراز می‌کردند، دختر او کاملا منفعل بود. تأخیر در گفتار و حرکت‌های نامتعارف هم این استقلال‌طلبی را چالش‌برانگیزتر می‌کرد.

مادر همه‌جا کمک‌حالش بود. در آن روزها، غیراز «دوستت دارم»، جمله‌ای که خیلی دوست داشت از زبان دخترش بشنود، این بود: «خودم می‌توانم این کار را انجام بدهم».

مادر کودک مبتلا به اوتیسم بودن، آسان نیست! این جمله را تنها مادرانی درک می‌کنند که یک کودک اوتیستیک در خانه دارند.

بی‌واسطه با یک مادر نگران

مریم یک کودک ۱۳ساله مبتلا به اوتیسم در خانه دارد. او این روزها احساس می‌کند شانه‌هایش توان تحمل این‌همه رنج را ندارد. اشک می‌ریزد و می‌گوید ۳۰روز است هاله در بیمارستان روزبه بستری است. از سختی‌های زندگی با او سخن می‌گوید و توضیح می‌دهد: «واقعا زندگی با بچه‌ای که یک‌بند از صبح تا شب جیغ می‌زند و خودش را به درودیوار می‌زند و به‌خودش و بقیه آسیب می‌رساند بسیار سخت است. تازه بیماری دختر من درجه متوسط است. گاهی فکر می‌کردم پدر و مادرانی که کودکشان به درجه شدید اوتیسم مبتلا هستند، چه می‌کشند!

او ادامه می‌دهد: «هاله به‌هیچ‌وجه آرام نمی‌گرفت. در ماشین مدام به پنجره‌ها ضربه می‌زد و زمان‌هایی هم پیش می‌آمد که یک ساعت روی صندلی‌ها می‌کوبید. گاهی وسط رانندگی شوهرم، چشم‌های او را می‌گرفت و رها نمی‌کرد. متوجه خطر نبود.»

این مادر از مشکلاتش با همسایه‌ها حرف می‌زند: «همسایه‌ها مدام از ما گله دارند. حق هم دارند. هاله از ساعت ۱۱شب تا موقع خواب، مدام جیغ می‌زند. او را در یک مدرسه غیرانتفاعی ثبت نام کرده‌ام. با اینکه هزینه زیادی می‌پردازیم، اما باز در یادگیری بسیار مشکل دارد. فقط با مصرف قرص و دارو می‌شود او را در سرویس یا توی مدرسه آرام نگه داشت. اما مشکل اینجا است که مدرسه رفتن او آنقدرها هم تأثیری در یادگیری‌اش ندارد. او با اینکه کلاس سوم ابتدایی است، اما چیزی یاد نگرفته است.»

مریم می‌گوید: «این اواخر هاله حالش خوب نبود. مدام سر و صدا می‌کرد. راستش، هاله خیلی دیر زبان باز کرد. فکر می‌کردم عادی است. می‌گفتم شاید نسبت به سایر بچه‌های همسن و سال خودش کمی کندتر است، اما هر چه زمان می‌گذشت رفتارهایش برایم عجیب‌تر می‌شد. مدام یک کار را تکرار می‌کرد و با آنکه این تکرارهای مداوم اعصاب ما را به هم می‌ریخت، اما خودش از این کار اذیت نمی‌شد. یکی دو نفر از فامیل گفتند او را برای تشخیص اوتیسم پیش دکتر ببریم. یادم نمی‌رود آن روز با آنها چه برخورد تندی کردم. می‌گفتم روی بچه من انگ نگذارید. اما کمی که گذشت برای اینکه خیال خودم راحت شود، تصمیم گرفتم مخفیانه هاله را پیش دکتر بروم. تشخیصش همان چیزی بود که از آن وحشت داشتم. هاله اوتیستیک بود. هر چه که بزرگ‌تر می‌شد رفتارهایش غیرقابل‌تحمل‌تر می‌شد.»

او اضافه می‌کند: «دانستن این ماجرا کاملا زندگی‌ام را تحت‌تأثیر قرار داد. باید با این موضوع کنار می‌آمدم. گفتنش راحت است، اما تحمل این ماجرا برای مادری که با کودکی روبه‌رو است که مدام جیغ می‌زند و رفتاری می‌کند که از توان تحمل شما خارج است واقعا سخت است. هر چه هاله بزرگ‌تر می‌شد شرایط ما سخت‌تر و مشکل‌تر می‌شد. گاهی مجبور بودیم برای آنکه سر و صدای او همسایه‌ها را اذیت نکند تا صبح او را داخل ماشین بگذاریم و در خیابان‌ها بچرخانیم. بزرگ‌تر که شد اذیت‌هایش هم بیشتر شد. او را در یک مدرسه غیرانتفاعی نام‌نویسی کردیم تا برای چند ساعتی بین بچه‌ها باشد با این امید که شاید رفتارهایش تغییر کند. اما فایده‌ای نداشت. فقط خانواده‌ها و اولیای مدرسه به آمار شکایت‌کننده‌ها از شرایط هاله اضافه شدند. حالا او ۱۳ساله است و ۳۰روز می‌شود که در بیمارستان روزبه بستری است. از این شرایط خسته شده‌ام. تصمیم دارم او را در یکی از مراکز نگهداری کودکان استثنایی بستری کنم، ولی این هم تصمیم خیلی سختی است.»

آمار یک به ۱۰۰کودکان اتیسمی

از هر ۱۰۰ تولدی که در کشور رخ می‌دهد، یک کودک به اوتیسم مبتلا است. این در حالی است که آمار جهانی تولد کودک اوتیستیک یک به ۴۴ است.

سید محمدعلی میری، مدیر مطالبه‌گری انجمن اوتیسم ایران، به شهروند می‌گوید: «در سال ۹۹ و ۱۴۰۰، از هر یک میلیون نفر جمعیتی که به دنیا آمده‌اند ۱۰هزار نفر دچار اوتیسم بوده‌اند. این به‌جز جمعیتی است که اوتیسم دارند و به سن بزرگسالی رسیده‌اند. چنین آماری از یک خطر خبر می‌دهد.»

او با تأکید بر اینکه همه خانواده‌هایی که از مبتلایان به اوتیسم نگهداری می‌کنند، شناسایی نشده‌اند و این آمار کمتر از عدد واقعی مبتلایان است اضافه می‌کند: «به‌نظر می‌رسد بسیاری از خانواده‌ها به‌ خاطر ضعف فرهنگی، حاضر نیستند اعلام کنند که کودکشان چنین مشکلی دارد و از برچسب‌هایی که جامعه بر آنها می‌زند نگرانند.»

میری با تأکید بر اینکه در دوران جنینی نمی‌توان تشخیص داد که کودک به اوتیسم مبتلا است، ادامه می‌دهد: «هم عوامل ژنتیک و هم محیطی در بروز اوتیسم تأثیرگذارند، اما به‌صورت خاص نمی‌توان آن را تشخیص داد. هم‌اکنون ۳۰۰خانواده در کشور وجود دارند که ۲یا ۳ فرزند مبتلا دارند.»

آموزش برای کودکان اوتیستیک

میری توضیح می‌دهد که ۳هزارو ۶۳۶دانش‌آموز اوتیستیک در کشور در مدارس عادی و استثنایی حضور دارند و از این تعداد ۳۳۶دانش‌آموز مبتلا به این بیماری هوش عادی دارند و در مدارس متعارف درس می‌خوانند.

او توضیح می‌دهد که برخی از این بچه‌ها بهره هوشی عادی دارند و گاهی ممکن است تا دیپلم و یا تحصیلات عالی پیش بروند. یک تعداد از بچه‌ها نیز در مدارس استثنایی درس می‌خوانند که این بچه‌ها آموزش‌های اولیه را فرامی‌گیرند و وقتی به دوره متوسطه می‌رسند حرفه‌آموزی برایشان تدریس می‌شود. البته برای این بچه‌ها تلاش می‌شود مهارت‌ورزی آموزش داده شود.

میری معتقد است که این همه مشکل نیست. مرحله بعد مخالفت والدین دانش‌آموزان عادی برای هم‌کلاس شدن بچه‌هایشان با این طیف است. باور اشتباه سبب شده که بسیاری از خانواده‌ها از همراهی فرزندانشان با این بچه‌ها خودداری کنند و این درد و ورنج این خانواده‌ها را افزایش می‌دهد.

به اعتقاد او، موضوع دیگری که در این میان نقش دارد کمبود آموزش‌های ویژه خانواده‌هاست. در واقع، بسیاری از خانواده‌ها از فقدان آموزش برای خودشان گلایه دارند، زیرا آنها باید بسیاری از مهارت‌ها را برای برخورد با کودکان بیاموزند.

پیشنهادهایی برای حل مشکل خانواده‌های درگیر

مشکل این خانواده‌ها البته به بخش آموزش محدود نمی‌شود. بسیاری از خانواده‌ها از هزینه‌های سنگین درمان فرزندان اوتیستیک‌شان گلایه دارند. همین هم باعث شد وزیر بهداشت اعلام کند که هزینه درمان افراد طیف اوتیسم در مراکز دولتی ۱۰۰ درصد رایگان باشد و اگر کوچک‌ترین کوتاهی وجود دارد باید به ما منعکس کنید. بحث خدمات دندانپزشکی افراد اوتیسم نیز به ۲ برابر افزایش می‌یابد. او البته این نکته را هم که منابع محدود است، مهم قلمداد کرد.

یکی از اعضای کمیسیون سلامت و محیط‌زیست شورای اسلامی شهر تهران نیز از آغاز عملیات اجرایی ساخت نخستین مرکز جامع ارائه خدمات به افراد دارای اختلال اوتیسم در منطقه ۲۲ خبر داد و اظهار امیدواری کرد که در هر پهنه پایتخت، مرکزی تخصصی برای ارائه خدمات به افراد دارای اختلال اوتیسم احداث شود.

محسن پیرهادی به نقش مؤثر دستگاه‌ها برای تحقق این هدف اشاره کرد و گفت: وزارت بهداشت، وزارت آموزش و پرورش، سازمان بهزیستی و شهرداری تهران سهم ارزنده‌ای در این زمینه دارند.

عضو دیگر شورای شهر تهران نیز توضیح داد که اوتیسم بیماری عصبی و شناختی است که خانواده‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. در این بین، یکی از نکاتی که باید به آن توجه شود بررسی و غربالگری در سنین پایین است و اگر قبل از دوسالگی این اتفاق رخ دهد قابل کنترل بیشتری است‌.

به‌گفته سوده نجفی، اکنون از هر ۱۰۰تولد یک کودک مبتلا به اوتیسم است و همه سازمان‌ها باید تلاش کنند که به این بچه‌ها خدمت کنند.

او اضافه کرد: «این کودکان مبتلا نیازمند اشتغال هستند و باید در این زمینه تلاش کرد و از کارآفرینانی که از این افراد حمایت می‌کنند پشتیبانی کرد.»

عضو شورای اسلامی شهر تهران به آغاز ساخت مرکز جامع خدمات به کودکان دارای طیف اوتیسم اشاره کرد و گفت: «شهرداری دو مرکز بازتوانی را راه‌اندازی کرده است و می‌توانیم به این طیف از کودکان و خانواده‌های آنان در این مراکز خدمات ارائه کنیم.»

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: اوتيسم کودکان مبتلا به اوتیسم مدرسه اوتیسم تهران زلزله بيمارستان اوتيسم کودکان مبتلا به اوتیسم شبکه ایران اینترنشنال مدرسه اوتیسم اوتيسم بيمارستان زلزله بسیاری از خانواده ها بچه ها تر می شد یک کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۱۳۱۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

معضل کشت‌های زیرپلاستیکی در همدان و آلودگی محیط زیست

ایسنا/همدان معاون محیط زیست انسانی اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان همدان اعلام کرد: در شهرستان‌های رزن، فامنین، بهار و کبودراهنگ بحث کشت‌های زیرپلاستیک خیلی شایع است، به طوری‌که بعد از برداشت محصول، کیسه‌های پلاستیکی جمع‌آوری نشده و زیر نور آفتاب رها شده و آلودگی زیست‌محیطی ایجاد می‌کنند.

سیدعادل عربی در نشست تخصصی ایسنا با موضوع «بررسی عوامل تهدیدکننده زمین در استان همدان»، با اشاره به لزوم مشارکت مردم در حفظ محیط زیست اظهار کرد: مبحث پسماندهای پلاستیکی در استان همدان جدی است، به طوری‌که یکی از مشکلات حوزه پسماند در استان انتشار کیسه‌های پلاستیکی در طبیعت و به ویژه حاشیه راه‌های مواصلاتی و رودخانه‌هاست.

وی با بیان اینکه در این حوزه قانون داریم اما متأسفانه بخشی از قانون بنا به دلایل متعدد اجرا نمی‌شود، تصریح کرد: تاکنون رویکرد ما در مدیریت پسماندهای پلاستیکی، مشارکتی با مردم و دستگاه‌های مختلف بوده است تا از طریق اجرای برنامه‌هایی چون پاکسازی نمادین به سمت فرهنگ‌سازی برویم اما به این نتیجه رسیده‌ایم که باید به سمت اجرای درست قانون حرکت کنیم.

عربی با تأکید بر اینکه فرهنگ‌سازی جواب می‌دهد اما کافی نیست و قاعدتاً نمی‌شود اصل قانون را رها و تنها به سمت فرهنگ‌سازی حرکت کرد، یادآور شد: به عنوان مثال ماده ۷ قانون مدیریت پسماندهای شهری اشاره می‌کند شهرداری‌ها موظف هستند هم پسماند محدوده شهری و هم پسماند حریم شهر را مدیریت کنند اما در حال حاضر تنها محدوده شهری مدیریت می‌شود و حریم شهر رها شده است.

شهرداری‌ها موظف هستند هم پسماند محدوده شهری و هم پسماند حریم شهر را مدیریت کنند اما در حال حاضر تنها محدوده شهری مدیریت می‌شود و حریم شهر رها شده است

وی ادامه داد: مدیریت پسماندهای خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها نیز با بخشداری‌هاست که اجرا نمی‌شود و استدلالشان این است که بودجه و تشکیلات لازم را نداریم و ما ارگان حاکمیتی هستیم اما استدلال سازمان حفاظت محیط زیست هم این است اگر مشکل دارید به سمت ایجاد تشکیلات و تأمین بودجه بروید و یا اینکه قانون را اصلاح کنید، در واقع باید اجرای این بخش از قانون مشخص شود.

جمع‌آوری روزانه ۲۰ تن صرفاً کیسه‌های پلاستیکی در همدان

وی در ادامه بیان کرد: در شهر همدان روزانه ۲۰ تن صرفاً کیسه‌های پلاستیکی و در کل استان ۵۰ تن جمع‌آوری می‌شود. پلاستیک نرخ و ارزش بازیافت بسیار پایینی دارد و نرخ تجزیه‌اش بسیار طولانی است، به طوری‌که از ۳۰۰ تا ۹۰۰ سال زمان تجزیه پلاستیک در طبیعت ذکر شده است.

عربی با اشاره به اینکه نرخ تولید پسماند عادی ۱۵۰۰ تن در روز است، سرانه تولید پسماند شهری را ۸۰۰ گرم و پسماند روستایی را ۵۰۰ گرم در روز دانست و افزود: در استان همدان روزانه ۷.۵ تن پسماند پزشکی تولید می‌شود که ۳.۵ تن پسماند عفونی، تیز و برنده است که در استان مدیریت و بی‌خطرسازی شده سپس وارد سایت‌های پسماند شهری می‌شود.

وی اضافه کرد: سالانه ۶۳۷ هزار و ۷۸۰ تن پسماند صنعتی در سطح استان تولید می‌شود که بخش ویژه و خطرناک آن به طور مستمر به مراکز مجاز کشوری تحت نظارت اداره‌کل محیط زیست استان انتقال می‌یابد در ضمن ۳۳۸۵ تن پسماند کشاورزی نیز در سال تولید می‌شود که بخش ویژه و خطرناک آن نظیر سموم، آفت‌کش‌ها یا آفت‌کش‌های تاریخ مصرف گذشته به مراکز مجاز کشوری منتقل می‌شوند.

معاون محیط زیست انسانی اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان همدان بیان کرد: در شهرستان‌های رزن، فامنین، بهار و کبودراهنگ بحث کشت‌های زیرپلاستیک خیلی شایع است به طوری‌که این نوع کشت، شرایط گلخانه‌ای را در ابعاد کوچک برای کشت محصولاتی که نیاز به آب دارند، ایجاد و در مصرف آب صرفه‌جویی می‌کند و کار بسیار خوبی است، اما وقتی محصول برداشت می‌شود کیسه‌های پلاستیکی جمع‌آوری نشده و زیر نور آفتاب رها شده و آلودگی زیست‌محیطی ایجاد می‌کنند و این اتفاق، عمدتاً در زمین‌های کشاورزی اجاره‌ای رخ می‌دهد چراکه صاحب زمین به هیچ وجه چنین کاری نمی‌کند و دلش به حال زمینش می‌سوزد اما وقتی دست مستأجر باشد او پس از جمع‌آوری محصولش زمین را به حال خود رها می‌سازد.

در شهرستان‌های رزن، فامنین، بهار و کبودراهنگ بحث کشت‌های زیرپلاستیک خیلی شایع است و عمدتاً در زمین‌های کشاورزی اجاره‌ای رخ می‌دهد

مهمترین معضل کشت‌های زیرپلاستیکی در رزن است

وی افزود: در قانون و در آیین‌نامه کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی آمده است که سازمان جهادکشاورزی باید در گام نخست با اقدامات ترویجی و آموزشی این موضوع را حل کند و اگر چنین نکرد به سراغ آیین‌نامه‌های قانونی می‌رویم و باید به سمت اقدامات قضایی حرکت کنیم که این‌کار را هم کرده‌ایم، به طوری‌که مهمترین معضل و عمده اقدامات قضایی انجام شده در این زمینه در شهرستان رزن است البته فامنین، کبودراهنگ و بهار هم درگیرش هستند.

عربی با اشاره به آیین‌نامه کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی و تصویب آن در سال ۱۴۰۱ مطرح کرد: کشور ما هم مثل سایر کشورها درگیر مسأله پسماند کیسه‌های پلاستیکی است، در بسیاری از کشورها تولید کسیه‌های پلاستیکی ممنوع شده، در بعضی از کشورها مالیات برایش درنظر گرفته‌اند و برخی کشورها هم تولید دسته‌ای از پسماندهای پلاستیکی را ممنوع کرده‌اند بنابراین ما هم برای اینکه از این موضوع عقب نمانیم، آیین‌نامه‌ای با عنوان «کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی» را به تصویب رساندیم که هم ممنوعیت‌ها در آن قید شده و هم اقدامات آموزشی. صداوسیما هم باید برای آموزش و تنویر افکار عمومی وارد شود و از تبلیغ کالاهای حاوی پلاستیک اجتناب کند.

وی با بیان اینکه ماده ۱۰ آیین‌نامه هم دانشگاه‌ها و آموزش و پرورش را مکلف کرده است که در این حوزه اطلاع‌رسانی کنند که نشست ایسنا در راستای این اقدام به شمار می‌آید، اظهار کرد: این آیین‌نامه در حال اجراست و امسال ممنوعیت عدم توزیع کیسه‌های پلاستیکی زیر ۲۵ میکرون به فروشگاه‌های زنجیره‌ای و در ادامه ممنوعیت تولید این کیسه‌ها به اداره‌کل صمت ابلاغ شده است و از سازمان جهادکشاورزی خواسته‌ایم میزان اراضی زیرکشت پلاستیک و برنامه‌اش برای کاهش آثار زیان‌بار پلاستیک‌های باقیمانده در اراضی را گزارش دهد.

عربی با اشاره به اینکه پلاستیک‌هایی که در حال حاضر در فروشگاه‌ها توزیع می‌شود، ضخیم هستند و فعلاً طرح با ممنوعیت عرضه پلاستیک‌های زیر ۲۵ میکرون که مصداق آن کیسه‌ فریزر است، آغاز شده، مطرح کرد: تولید کسیه‌های زیست تجزیه‌پذیر هم یکی از راهکارهای جایگزین است که سریع تجزیه شده و به دی‌اکسیدکربن و آب تبدیل می‌شود و تکنولوژی آن در استان همدان وجود دارد منتها چون تکلیف قانونی نیست، یکی راحت‌ترین کارها این است که تولیدکننده به سمت تولید کسیه‌های مرسوم می‌رود. هر چند پیش‌بینی می‌شود در آینده به سمت ممنوعیت‌های بیشتر برویم و یا اعمال مالیات بر کیسه‌های پلاستیکی را خواهیم داشت تا مصرف‌کننده در ازای دریافتش بهایی بپردازد.

پارسال ۳۶۰۰ تن پسماند ویژه به خارج از استان انتقال یافت

وی با اعلام اینکه سال گذشته در حدود ۳۶۰۰ تن پسماند ویژه را به خارج از استان فرستادیم، در واقع واحد صنعتی الزام شد که انتقال دهد چراکه این نوع پسماند خاصیت شیمیایی، خورندگی، سمیت، بیماری‌زایی و یا انفجاری دارد، مطرح کرد: عمده این پسماند مربوط به یکی از واحدهای صنعتی بزرگ استان بود که تخلفی در حوزه مدیریت پسماند انجام داده بود به طوری‌که حدود ۱۶۰۰ تن تنها مربوط به این واحد بود که لجن‌های نفتی‌اش را درون واحد پنهان و در زمین خاک کرده بود.

یک واحد صنعتی بزرگ در استان با تخلف در حوزه مدیریت پسماند، حدود ۱۶۰۰ تن لجن نفتی در درون واحدش پنهان و در زمین خاک کرده بود

عربی با اشاره به صدور ۱۵۰ اخطاریه برای اشخاص مختلف و ارجاع ۲۵ مورد به دادگاه‌های شهرستان طی سال گذشته بیان کرد: مکاتباتی هم با بازرسی و دادستانی درباره ترک‌فعل برخی از نهادها و دستگاه‌های استان در زمینه قانون مدیریت پسماند داشتیم، چراکه محیط زیست ناظر مدیریت پسماند است و اگر اعلام نکند سازمان زیرسوال می‌رود.

وی در زمینه ناحیه‌بندی مدیریت پسماند در سطح استان نیز توضیح داد: سال ۹۴ دو ناحیه یکی مرکز و شمال با مسئولیت شهرداری همدان و دیگر در جنوب با مسئولیت شهرداری ملایر در استان برای مدیریت پسماندهای عادی معرفی شد؛ ناحیه مرکز به طور کامل فعال است اما در ناحیه جنوب اتفاقاتی افتاد و محل عوض شد و مسئولش شهرداری ملایر است.

محل ناحیه جنوب مدیریت پسماند تا پایان خرداد مشخص می‌شود

عربی با اشاره به اینکه در حال حاضر هر شهر خودش پسماندها را جمع‌آوری می‌کند و بر روی همان سایت‌ها هم نظارت انجام می‌شود اما به دنبال تجمیع پسماندها هستیم، ادامه داد: با توجه به اینکه در ناحیه جنوب در زمینه تأمین زمین به مشکل برخوردیم، ناچار شدیم محل را تغییر دهیم و شهرداری ملایر موظف شده تا پایان خردادماه سال‌جاری محل جدید را معرفی کند و کارهایش را انجام دهد.

ایجاد یک ناحیه جدید به نام شمال شرقی

وی به ایجاد یک ناحیه جدید به منظور مدیریت پسماند اشاره کرد و افزود: ناحیه سوم در شمال شرقی واقع شده و شهرستان‌های کبودراهنگ، رزن، درگزین و فامنین را پوشش خواهد داد، کارهایش انجام شده و مطالعاتش پایان یافته و به سمت تأیید مکان می‌رویم، به طوری‌که در هفته جاری به سمتی می‌رویم که یک گزینه را نهایی کنیم و شهرداران  وارد کار شوند.

معاون محیط زیست انسانی اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان همدان با اشاره به اینکه هدف از ایجاد نواحی مدیریت پسماند، کاهش سایت‌های زباله‌های شهری و روستایی و ایجاد انگیزه برای انجام کارهای اقتصادی است به طوری‌که می‌توان از پسماند، انرژی استحصال کرد، گفت: شهرداری همدان در حال مطالعه طرحی برای استحصال انرژی از گاز متان در سایت پسماند شهرداری همدان است و به تازگی برای مدیریت شیرابه‌ها، لاگن‌های مدیریت شیرابه سایت زباله را افتتاح کرد، چراکه در سایت پسماند در مدیریت شیرابه وضعیت نامطلوب داشتیم و در حال حاضر بهتر مدیریت می‌شود البته نه عالی اما از قبل بهتر است.

شهرداری به تازگی برای مدیریت شیرابه‌ها، لاگن‌های مدیریت شیرابه سایت زباله را افتتاح کرد، چراکه در سایت پسماند در مدیریت شیرابه وضعیت نامطلوب داشتیم

معضل شیرابه در سایت پسماند همدان

وی با بیان اینکه به ازای هر تن پسماند تر در حدود ۱۰۰ لیتر شیرابه تولید می‌شود البته عدد ثابتی نیست و به خیلی از موضوعات مربوط است، ادامه داد: در پسماندهای روستایی شیرابه کم داریم چراکه بیشتر پسماندهای تر توسط دام‌ها و پرندگانشان مورد استفاده قرار می‌گیرد اما در شهرها سایت‌های زباله شهری پسماندهای تر زیادی داشته و قاعدتاً شیرابه زیادی دارند، به طوری‌که این موضوع در سایت پسماند شهر همدان به معضلی تبدیل شده است که به ناچار سه لاگن بزرگ رُسی، نفوذناپذیر و ایزوله ایجاد کرده‌اند تا پس از تجمیع شیرابه‌ها به روش ساده تبخیری، کم کم بخار شوند.

عربی در پایان، در زمینه فرسایش بادی خاک نیز اعلام کرد: براساس مطالعاتی که دبیرخانه ستاد ملی مقابله با پدیده گردوغبار انجام داده، ۴۸ هزار و ۸۰۰ هکتار کانون مولد گردوغبار در کبودراهنگ، فامنین و همدان در بخش قهاوند شناسایی شده که بخشی در اراضی کشاورزی بوده و بخشی در اراضی ملی است که در این اراضی منابع طبیعی روی تثبیت آن اراضی با گیاهان مقاوم به شوری و خشکی خاک کار می‌کند.

انتهای پیام